DE OPENBARE RUIMTE IS ONS GEDEELDE SCHIP.

Als bewoners van een wijk, stad, land en ook de wereld zitten we als het ware in een schip, in “hetzelfde schuitje”. Dit schip heet de ‘openbare ruimte’ en is van ons allemaal. Als we goed voor dit schip zorgen, zullen we samen gezond en gelukkig tot de eindbestemming kunnen varen. Als er echter een gat of gaatjes in het schip zitten, betekent dat dat het schip langzaam maar zeker zal zinken. Als het schip zinkt, zinken wij mee…

Waarom houden mensen hun eigen stoep niet schoon? Is het omdat het moeilijk te doen is of zijn er andere redenen voor? Het is in ieder geval niet echt moeilijk. Als we het graag willen, doen we het gewoon. Maar ik vind dat we tegenwoordig ten opzichte van de openbare ruimte te gemakzuchtig en ongeïnteresseerd zijn. Dat uit zich bijvoorbeeld in het groeiende probleem van zwerfafval. Sociale cohesie ontbreekt in de samenleving. Mensen zien de openbare ruimte niet meer als iets gemeenschappelijks. Zij zijn minder betrokken bij hun leefomgeving en voelen zich minder verantwoordelijk voor de openbare ruimte en de samenleving. Als we bewust om ons heen kijken, zien we de tendens van veronachtzaming en de negatieve gevolgen daarvan duidelijk.

Bewoners noemen bijvoorbeeld zwerfafval als de grootste bron van ergernis in hun wijk. Toch gooien dezelfde mensen wel eens wat op straat. Ze zijn op deze manier zelf mede de oorzaak van dit probleem. Wat ze zo weggooien, vervuilt de openbare ruimte enorm. Daarnaast duurt het erg lang voordat het is vergaan. Een glazen fles doet er 1 miljoen jaar over om te verdwijnen, een plastic flesje 5 tot 10 jaar, een patatbakje 90 jaar en kauwgom 20 tot 25 jaar. Het zwerfafval veroorzaakt niet alleen ergernis bij de bewoners, maar is ook schadelijk voor de natuur. Dieren kunnen bijvoorbeeld dood gaan door het inslikken van plastic.

Een van de grootste problemen van onze oude planeet, de milieuvervuiling, begon ooit zo: met de kleinschalige vervuiling van de openbare ruimte. Omdat er geen goede maatregelen zijn genomen is dit probleem door de jaren heen enorm gegroeid en het heeft een grootschalige vorm aangenomen. Tegenwoordig vormen milieuvervuiling en klimaatverandering een grote bedreiging voor ons allen.

Klimaatverandering vanwege het opwarmen van de aarde gaat de wereldeconomie 5500 miljard euro kosten, als er niets aan wordt gedaan. Dat staat in een rapport van de Britse regering, zo maakte de BBC onlangs bekend.Volgens de Britse omroeporganisatie zal de klimaatverandering de economische groei met 20 procent verminderen. Terwijl maatregelen nu 1 procent van het bruto mondiale product zouden kosten. Om de uitstoot van de gassen die aan het broeikaseffect bijdragen te verminderen, overweegt de Britse regering nieuwe ‘groene belastingen’ te heffen op goedkope vliegtickets, brandstof en voertuigen die veel vervuiling veroorzaken (Novem/AP, 30 oktober 2006).

De milieuvervuiling en klimaatverandering zijn niet alleen een probleem van de Britse regering. Alle landen moeten soortgelijke en andere sterke maatregelen nemen en deze vooral ook goed naleven om de milieuvervuiling en klimaatverandering tegen te gaan. We zitten met z’n allen in hetzelfde schip en constateren dat er gaatjes zijn ontstaan in dit schip: zowel het zwerfvuil, milieuvervuiling en klimaatverandering als vandalisme, veronachtzaming en gemakzucht. Dit zijn zaken die regeringen niet alleen kunnen oplossen. Ieder van ons moet zich hiervoor verantwoordelijk voelen en er zelf een bijdrage aan leveren. We moeten bijvoorbeeld onze kinderen leren milieuvriendelijk te zijn en zuinig om te gaan met energie en andere producten. In de opvoeding moeten we dit heel bewust meegeven. Dit moet natuurlijk bij ons zelf beginnen. ’Een beter milieu begint bij jezelf ’was een zeer pakkende slogan van de milieubeweging een aantal jaren geleden. We moeten een goed voorbeeld zijn voor de kinderen. Als we zelf dingen in de buitenruimte weggooien, kunnen we van onze kinderen niet verwachten dat ze dat niet doen. We kunnen het hen dan wel vertellen, maar dit zal vrijwel zeker geen positief effect hebben op hun gedrag. Voorleven heeft een groter effect dan voorzeggen.Naast aan kinderen en anderen te vertellen hoe het moet, moeten we in de eerste plaats het goede en gewenste gedrag zelf tonen in de praktijk. Als iedere bewoner bijvoorbeeld zijn eigen stoep spontaan schoon zou houden, zou de hele straat schoon zijn. Dit zal een prachtig voorbeeld vormen voor de kinderen. Ze nemen immers nauwkeurig waar hoe hun ouders en mensen in hun omgeving handelen. Zij doen dit vervolgens na. Met zulk gedrag dragen de bewoners bij aan het creëren van een leefbare openbare ruimte in hun wijk. Leefbare plekken zijn plekken waar mensen zich op hun gemak voelen. Op deze plekken komen mensen spontaan met elkaar in aanraking. Ze praten met elkaar en wisselen van gedachten. Zo ontstaan spontane sociale contacten die ook de sociale cohesie in de samenleving bevorderen. Een groot schip heeft veel hutten en in die hutten wonen verschillende mensen tijdelijk met elkaar totdat ze hun bestemming bereikt hebben. We kunnen de hutten als onze huizen en de openbare ruimte, zoals boven genoemd, als schip beschouwen. Laten we met zijn allen goed voor ‘ons schip’ zorgen om samen gelukkig en gezond onze bestemming te kunnen bereiken. Een leefbare openbare ruimte begint immers bij jezelf.

Islamitisch Kalligrafie

Gedurende een periode van 14 eeuwen is de Islamitische kalligrafie geleidelijk ontwikkeld tot een verfijnde en in detail geperfectioneerde schriftkunst. Wat betreft esthetiek, verscheidenheid en vrijheid van vormgeving, heeft het een zeer belangrijke plaats ingenomen onder de wereldschriftkunsten. De 12 verschillende basis vormen kennende islamitisch kalligrafie, is verheven tot een ware kunst. De theoretische en praktische opleidingen worden aan de Roumi kunst instituut verzorgd door meester kalligraaf Dr. Kileci.Tijdens de kalligrafielessen word er traditiegetrouw gebruik gemaakt van handgemaakte kalligrafie inkt en rietpen. In ons atelier worden ook kalligrafie werken op bestelling gemaakt. We verzorgen live demonstraties en/of tentoonstellingen op gewenste locatie, geven workshops en kalligrafie opleidingen. Islamitische kunstenaars hebben met deze schone kunst, koran teksten en islamitische teksten geschreven die de huizen, moskeeën en dergelijke plekken sierden. In Europa is men bewust van de artistieke waarde van de kalligrafie kunstwerken, die door gerenommeerde veilinghuizen zoals Christie’s in Parijs en Sotheby’s in Londen vaak voor hoge prijzen aan de man worden gebracht.

‘Ebru’ – papier marmerenDe Ebru-techniek is gebaseerd op het druppelen en/of aanbrengen van verf met een kwast in een oplossing van gom tragacant sprietjes. Op het water wordt een stuk speciaal papier gedurende ongeveer 10 seconden geplaatst. Hierdoor ontstaan unieke motieven op het papier.

De GeschiedenisWaar, hoe en wanneer deze kunstvorm is ontstaan, is niet precies te zeggen. Een aantal bronnen zeggen dat de Centraal-Aziatische Turkse stammen, de Ebru kunst hebben meegenomen naar Anatolië, waar deze kunstvorm een bloeiperiode meemaakte, met name ten tijde van het Ottomaanse Rijk. In het Europa van de 17e en 18e eeuw was het een zeer exclusief en chique eigendom als men Turkse goederen bezat. Zo werd onder andere het gemarmerde papier in Europa als ‘Turkenpapier’ zeer geliefd en populair.

Mehmet Refii Kileci is in 1962 in Istanbul geboren. Al op jonge leeftijd ontwikkelde zich bij hem een nieuwsgierigheid naar de traditionele Turkse en Islamitische kunsten. Vanaf 1978 heeft hij in Istanbul de Ebru kunst (ook wel bekend als de kunst van het papier marmeren) mogen leren van beroemde grootmeesters. Tussen 1975 en 1982 heeft hij zijn meest uitgebreide opleiding in de schriftkunst gehad, dat werd verzorgd door de grootmeester Hamid Aytaç (1893-1982). In 2008 heeft hij het Roumi Kunst Instituut opgericht. Sinds 2008 geeft hij cursussen Islamitische kalligrafie en Ebru in zijn atelier, waar hij tevens ook zijn kunst beoefend.

Hij geeft tentoonstellingen, cursussen en art performances in Nederland en (ver) daarbuiten. In de jaren 2009 en 2010 zijn er in de Verenigde Staten door tientallen Universiteiten in de Staten Ohio, Indiana, Minnesota, Houston, Islamitische Kunst tentoonstellingen geopend.

Dr. Kileci is hier in Europa één van de zeldzame vertegenwoordigers op het gebied van Islamitische kalligrafie en Ebru kunst , daarbij is hij sinds 2006 werkzaam als docent aan het Islamitische Universiteit van Europa.